พื้นฐานการต่อยหรือการชกแบบเบสิกสุดๆ

      การชกหรือการต่อย ก็คือการกำมือให้แน่นแบบโคตระแน่นแล้วใช้แขนดันกำปั้นที่กำไว้ให้ออกไปกระทบเป้าหมายอย่างรุนแรง โดยใช้ส่วนที่เป็นกระดูกข้อที่เชื่อมต่อระหว่างนิ้วมือกับมือเป็นส่วนกระทบ เพราะเป็นส่วนที่แข็งแกร่งที่สุดของมือ เป็นการปะทะกันแบบซึ่งๆหน้าระหว่างกระดูกและกระดูก

      การต่อย ถึงแม้จะดูเป็นเรื่องที่ทุกคนจะทำได้ และเป็นเรื่องที่แสนธรรมดามากๆสำหรับมนุษย์ แต่นั่นเป็นเพียงสิ่งที่ทุกคนรู้ ยังมีสิ่งที่หลายๆคนยังไม่รู้ก็คือ การต่อยจริงๆแล้วไม่ได้มีผลดีอย่างเดียว มันเป็นการที่เรายอมบาดเจ็บเพื่อแลกกับอาการบาดเจ็บที่มากกว่าของคู่ต่อสู้ จากกฎของนิวตัน(ขอเข้าฟิสิกส์หน่อย)แรงกระทำจะเท่ากับแรงถูกกระทำเสมอ ซึ่งก็คือทั้งผู้ต่อยและผู้ถูกต่อยจะได้รับบาดเจ็บเท่าๆกัน ดังนั้นจึงได้มีเทคนิคอีกหลายอย่างเกิดขึ้นตามมา ซึ่งเทคนิคเหล่านี้ได้ถูกพัฒนามาเป็นศิลปะการต่อสู้ในภายหลัง

      ศิลปะการต่อสู้เกิดจากแนวคิดที่ว่า ทำยังไงให้เราบาดเจ็บน้อยที่สุดหรือไม่บาดเจ็บเลย แต่สามารถทำให้คู่ต่อสู้บาดเจ็บมากที่สุดได้ เรามาดูที่หลักการชกหรือต่อยกันก่อนเลย

      การต่อยได้ถูกพัฒนาให้สร้างความเสียหายมากขึ้นแก่เป้าหมาย เช่นเลือกต่อยตรงจุดที่เป็นจุดอ่อน จะทำให้มือเราไม่เจ็บ แต่ฝ่ายที่ถูกต่อยได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก หรือการฝึกให้กระดูกนิ้วมือมีความแข็งแกร่ง จนสามารถต่อยของแข็งได้ หรือใส่สนับมือเป็นเครื่องป้องกัน พร้อมกับเพิ่มพลังในการโจมตีไปในตัว ซึ่งแนวคิดเหล่านี้แหละ ที่เป็นรากฐานในการคิดค้นศิลปะการต่อสู้

      เกี่ยวกับการชกหรือการต่อยแบบเบสิคๆ ผมจะขอจบเพียงเท่านี้ก่อน ครั้งหน้าเราจะมาดูการต่อยที่เป็นการต่อยจริงกัน สวัสดีครับ